Samulnori - rewitalizacja tradycji


(fragment artykułu autorstwa dr Ewy Rynarzewskiej)

     Samulnori (사물놀이) jest to nazwa koreańskiej grupy muzycznej, która powstała w maju 1978 roku. W pierwotnym składzie do grupy tej należeli Kim Tŏk-su – inicjator i dyrektor grupy, Kim Yong-bae, Yi Gang-su oraz Ch’oe Chong-shil. Twórcą nazwy Samulnori jest Shim U-sŏng, badacz koreańskich obrzędów, ludowych obyczajów oraz koreańskiego folkloru, który ujrzał członków przyszłego zespołu Samulnori w maju 1978 roku w teatrze Kongang Sarang.
     Niezwykła popularność grupy Samulnori, nie tylko w Korei, ale i na całym świecie sprawiła, że nazwa ich zespołu urosła do rangi nazwy gatunkowej, określającej jeden z ludowych gatunków tradycyjnej muzyki koreańskiej. Koreańskie pojęcie sa-mul oznacza „cztery rzeczy”, które to „rzeczy” należy odnieść do instrumentów, jakie w dawnych czasach były wykorzystywane w świątyniach buddyjskich i przez trupę aktorów wędrownych Namsadang-p’ae, a obecnie wykorzystywane są przez członków grupy muzycznej Samulnori. Do instrumentów tych należy: chango (bęben w kształcie klepsydry), puk (bęben prosty), ching (duży gong) i kkwaenggari (mały gong). Każdy z tych instrumentów symbolizuje odrębne zjawisko przyrody, co jedynie dowodzi, jak ważne miejsce w świadomości Koreańczyków zajmuje Natura i przyroda. Kkwaengari symbolizuje piorun, chango – deszcz, puk – symbolizuje chmury, a ching – wiatr.
     Korzenie twórców Samulnori sięgają bardzo głęboko. Wykorzystują oni koreańską tradycyjną muzykę ludową p’ungmul różnych regionów Korei. Jednocześnie uważa się ich za spadkobierców spuścizny Namsadang p’ae, wędrownych artystów, których zespoły aktywnie rozwijały swoją działalność w końcu XIX wieku. Twórcy Samulnori starają się podkreślać związki z tradycją i rytuałem, choć nie ulega wątpliwości, że w ich występach dominuje aspekt artystyczny.
     Ogromnym osiągnięciem grupy Samulnori jest rewitalizacja tradycyjnej muzyki ludowej oraz nadanie jej charakteru kultury masowej. Artystyczna aktywność Samulnori sprawiła, że w drugiej połowie XX wieku, szczególnie w latach 80-tych i 90-tych przeżyła ona swoistego rodzaju renesans. Działalność Samulnori wpłynęła ponadto na kształtowanie się nowych gatunków muzycznych oraz awangardowych grup, których korzenie tkwią wprawdzie w tradycji, lecz których środki wyrazu i rozwiązania sceniczne zbliżają je do współczesnego widowiska. Spośród najbardziej popularnych grup należy wymienić Nanta, czy Doo Rock. O ogromnej popularności grupy Samulnori i jej roli we współczesnych kręgach muzycznych świadczy przede wszystkim wzrastająca liczba zespołów, prezentujących ten gatunek muzyki. W każdej niemal szkole, zarówno w stolicy Korei, jak i na prowincji – powstają grupy muzyczne, które przejmują dziedzictwo Samulnori. Kim Tŏk-su i jego grupa obecni są we wszystkich najważniejszych wydarzeniach politycznych, społecznych i kulturalnych, spośród których należało by wymienić chociażby Olimpiadę w Korei w 1988, czy też Mistrzostwa Świata w 2002 roku. Na przestrzeni lat 1982-1996 zespół Samulnori wystąpił ponad 1700 razy. Z kolei miarą popularności grupy Samulnori na arenie międzynarodowej są liczne występy zagraniczne, współpraca ze znanymi firmami fonograficznymi, jak również przedsięwzięcia muzyczne, organizowane z wieloma muzykami, szczególnie jazzowymi, świata (Red Sun, Megadrums, Red Sun Samulnori).


Polska grupa Samulnori - Meari (메아리)


     Od kwietnia 2003 roku działa polska grupa Samulnori, zorganizowana przez studentów Sekcji Koreanistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jej animator, dr Ewa Rynarzewska (Zakład Japonistyki i Koreanistyki, Instytut Orientalistyczny UW) przeszła kilkumiesięczny trening w Instytucie Samulnori (Puyŏ, Republika Korei) latem 2002 roku, a po powrocie do Polski zorganizowała warsztaty Samulnori dla studentów Warszawskiej Sekcji Koreanistyki. W maju 2003 roku grupa poddana została szkoleniu przez prof. Pak ŭn-ha z National Center for Korean Performing Arts (Seoul, Korea Południowa). Po dwutygodniowym szkoleniu grupa przedstawiła swoje umiejętności przed Ambasadorem Republiki Korei co jednocześnie było pierwszym oficjalnym występem grupy. Stali członkowie polskiej grupy Samulnori, zwanej Meari (Echo) to Magdalena Kwiatkowska, Anna Malinowska , Izabela Piotrowska i Jarosław Łobejko. Zespół kontynuuje naukę, organizuje warsztaty, a ponadto działa aktywnie, zaznaczając swoją obecność podczas różnych imprez kulturalnych, jak choćby w czasie Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka, zorganizowanej zimą 2004 r. w Warszawie czy w Teatrze Rampa w maju 2005 r. podczas konkursu z wiedzy o Korei.
     W pażdzierniku 2006r. roku zespół Meari po raz pierwszy wziął udział w warsztatach oraz międzynarodowym konkursie Samulnori organizowanym w Buyeo, podczas którego otrzymał wyróżnienie w kategorii zespołów zagranicznych.
     Pozostałe występy zespołu Meari miały miejsce podczas:
Zdjęcia